سیستیت التهاب مثانه نامیده می شود. بیشتر اوقات ، این مشکل زنان را درک می کند ، زیرا آنها در مقایسه با مردان کوتاه تر و گسترده تر هستند. این شرایط باعث می شود نفوذ عفونت در اینجا ساده تر و سریعتر شود. در کل ، در دوره های مختلف زندگی ، سیستیت از 20 تا 40 ٪ از ترکیب زنان این سیاره بیمار است.
علل سیستیت
سیستیت یک بیماری ذاتی در همه سنین است. دلایل زیر به طور عمده آن را ایجاد می کند:
هیپوترمی مناطق لگن ؛
صدمات غشای مخاطی مثانه ؛
سبک زندگی بی تحرک ؛
غذاهای حاد و چرب ؛
وجود بیماری های مزمن زنان و زایمان یا جنسی.
وجود کانون های عفونت در بدن ؛
رابطه جنسی محافظت نشده ؛
کمبود بهداشت
علت اصلی این بیماری هیپوترمی است. خطرناک ترین انجماد پاها و لگن. بنابراین ، شما نمی توانید روی سطوح سرد بنشینید ، در فصل سرد و همچنین کفش های بسیار سبک ، کتانی ابریشمی نازک بپوشید.
عامل خطر همچنین یک کار بی تحرک است که باعث رکود خون در رگهای مناطق لگن می شود. برای مثال 4-5 ساعت نمی توانید به طور مداوم در یک مکان بنشینید. اگر وظایف شما به این امر احتیاج دارد ، باید سعی کنید بیشتر اوقات از خواب برخیزید و 15 دقیقه استراحت کنید.
یک دسته خاص از علل قادر به ایجاد سیستیت نشان دهنده نقض قوانین بهداشتی است. شما خطر ابتلا به این بیماری را در صورت:
به ندرت تامپون ها یا واشرهای بهداشتی را برای قاعدگی تغییر می دهد.
انتقال از مقاربت جنسی مقعد به واژن.
غالباً روی لباس زیر محکم مصنوعی قرار می گیرد.
به طور مداوم از واشرهای روزانه استفاده کنید.
پس از دفع مدفوع ، در جهت مقعد به جلو پاک شوید.
حالت ادرار را مشاهده نکنید.
لازم است حداقل 5 بار در روز مثانه را آزاد کنید ، در غیر این صورت عفونت وارد مثانه به دلیل رکود یا تجزیه ادرار تسهیل می شود.
انواع سیستیت
بسته به ماهیت بیماری ، سیستیت به حاد و مزمن تقسیم می شود. فرم حاد در حضور علائم برجسته پیش می رود و پس از یک عامل ناگهانی تحریک کننده رخ می دهد.
سیستیت مزمن با شدت پایین تظاهرات مشخص می شود و بیشتر اوقات توسط سایر بیماری ها ایجاد می شود.
بسته به علت آسیب شناسی ، سیستیت به اولیه و ثانویه و همچنین باکتریایی و غیر باکتریایی تقسیم می شود.
التهاب باکتریایی این اندام در اثر عفونت های منشأ مختلف ایجاد می شود - استرپتوکوکی ، انتروکوکی ، گنوکوکی و غیره. در همان زمان ، عفونت می تواند هماتوژن ، لنفوژن ، نزولی یا صعودی باشد.
سیستیت های باکتریایی با تحریک دیواره ها با مواد دارویی ، شیمیایی یا سایر مواد ایجاد می شود. تمایز بین حرارتی ، سمی ، پرتودرمانی ، آلرژیک ، سیستیت هوایی.
اگر بیماری اصلی با آسیب به سمت راست مثانه توسط هر یک از این عوامل مشخص شود ، آنگاه سیستیت ثانویه در نتیجه سایر بیماری های این یا اندامهای اطراف ایجاد می شود. بنابراین ، به عنوان مثال ، معمولاً همراه با urolithiasis ، آدنوم پروستات ، سخت گیری مجرای ادرار و غیره است.
علائم سیستیت
علائم این بیماری به شکل آن بستگی دارد. اگر در موارد حاد یک تصویر بالینی روشن با دستگیره های قوی با رپیدز تا چندین بار در ساعت ادرار وجود داشته باشد ، در طول دوره مزمن در هنگام بهبود ، علائم ممکن است کاملاً وجود داشته باشد.
مشخصه ترین علائم شکل حاد بیماری شامل موارد زیر است:
ادرار دردناک و مکرر ؛
قطع درد بر روی pubic در ناحیه مثانه.
ابری ادرار ؛
در موارد شدید ، افزایش دما.
در بعضی از بیماران ، ترکیب خون در ادرار نیز وجود دارد ، دائماً احساس خالی بودن ناقص مثانه وجود دارد. در بعضی از بیماران ، در پایان ادرار ، آنها آنقدر قوی هستند که به رکتوم تابش می کنند.
اگر چنین علائمی در یک مرد رخ می دهد ، باید بلافاصله با یک متخصص ارولوژی تماس بگیرید ، زیرا سیستیت مرد تقریباً همیشه ثانویه است. علت اصلی آنها اغلب بیماری های پروستات ، urolithiasis ، دیابت است. علائم بسیار شبیه به سیستیت با اورتریت غیر نیکوک رخ می دهد.
گاهی اوقات ، دوره بدون علامت سیستیت امکان پذیر است. در چنین مواردی ، تشخیص به طور اتفاقی هنگام انجام تجزیه و تحلیل ادرار به دلایلی دیگر ایجاد می شود.
علم تشخیص
در حضور یک تصویر بالینی معمولی به نفع سیستیت حاد ، بهبود سریع در شرایط تحت تأثیر عوامل ضد باکتریایی صحبت می کند. علاوه بر این ، آزمایشات آزمایشگاهی و همچنین داده های سونوگرافی مورد توجه قرار می گیرد.
پس از ناپدید شدن پدیده های حاد به منظور شفاف سازی تشخیص ، سیستوسکوپی انجام می شود ، که این یک مطالعه از وضعیت داخلی مثانه است.
برای زنان ، یک معاینه زنان و زایمان بسیار مهم است ، که در آن بیماری های زن همزمان که به رشد سیستیت کمک می کنند می توانند شناسایی شوند.
بنابراین ، یک معاینه کامل در سیستیت مزمن شامل موارد زیر است:
تجزیه و تحلیل ادرار عمومی ؛
کاشت باکتریولوژیکی ادرار ؛
تجزیه و تحلیل ادرار با توجه به Nechiporenko ؛
تشخیص PCR ؛
سیستوسکوپی ؛
سونوگرافی اندامهای تناسلی ؛
در صورت لزوم - بیوپسی.
سیستیت نباید با مجرای ادرار اشتباه گرفته شود ، که شامل التهاب مجرای ادرار است و خود را فقط با دستگیره ، سوزاندن و درد در هنگام ادرار تجلی می بخشد. در بسیاری از موارد ، این بیماری ها با یکدیگر همراه هستند.
اگر روند التهابی به درمان پاسخ ندهد و این روند یک شخصیت طولانی را بدست آورد ، باید به تفصیل علت این وضعیت را پیدا کنید. در این حالت ، برای تجویز صحیح درمان ، لازم است سیستیت با سایر بیماری ها ، به عنوان مثال پروستاتیت ، سرطان مثانه ، سل.
هنگام تشخیص ، باید در نظر گرفت که سیستیت با افزایش دما بیش از 37. 5 درجه مشخص نمی شود. اگر بیمار چنین علامتی داشته باشد ، وی برای استثناء بیماری کلیه نیاز به مشورت دارد.
درمان سیستیت
برای خلاص شدن از شر شیوع یا تشدید این بیماری بسیار ناخوشایند ، باید توصیه های زیر را دنبال کنید:
استراحت تختخواب را مشاهده کنید.
داروهای تجویز شده مصرف کنید.
مقدار زیادی مایع گرم بنوشید.
رژیم را دنبال کنید.
در سیستیت حاد ، ضد اسپاسمودیک ، داروهای ضد باکتریایی ، گیاهان دارویی با اثرات دیورتیک تجویز می شوند. با درد برجسته ، داروهایی که اسپاسم عضلات مثانه را تسکین می دهند - Noshpu ، Drotaverin ، Papaverine توصیه می شود. آنها می توانند هم به صورت قرص و هم به صورت شمع استفاده شوند. به از بین بردن گهواره ، گذاشته شده روی شکم تحتانی کمک می کند.
گیاهان ریخته شده به طور گسترده ای برای سیستیت ، برگ لینگونبری ، چای کلیه استفاده می شود. نوشیدنی های میوه ای زغال اخته ، لینگونبری و زغال اخته در چنین شرایطی بسیار مفید هستند. برای چنین مواردی فیتوپراپراسیون های آماده ساخته شده است. استفاده از داروهای تمام شده تأثیر مورد انتظار بیشتری در درمان سیستیت می دهد. اما استفاده از داروهای دارویی آماده شده ، مصرف نوشیدنی گرم فراوان را لغو نمی کند.
حمام های گرم با گیاهان دارویی یا شستشوی دستگاه تناسلی خارجی با آب گرم با محلول سودا به کاهش بیماری پس از ادرار دردناک کمک می کند.
رژیم غذایی در سیستیت حاد باید مارینادها ، ادویه جات ترشی جات ، نمک را حذف کند. محصولات لبنی ، میوه ها ، به ویژه هندوانه مفید خواهد بود.
در دوره مزمن این بیماری ، روشها با هدف بازگرداندن جریان ادرار تجویز می شود. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، درمان آدنوما پروستات ، از بین بردن باریک شدن مجرای ادرار است. تشخیص اجباری و از بین بردن کانونهای عفونت در بدن انجام می شود. در اشکال مزمن سیستیت ، درمان ضد باکتریایی فقط پس از آزمایشات آزمایشگاهی مناسب انجام می شود - کاشت ادرار ، شناسایی پاتوژن و حساسیت آن به آنتی بیوتیک ها.
درمان با روشهای عامیانه
مردم وسایل زیادی دارند که تأثیر مثبتی در بیماری های حوزه ادراری از جمله سیستیت دارند. مؤثرترین آنها را می توان موارد زیر نامید:
3 لیتر شیر را بجوشانید. یک لیوان بزرگ را جدا کرده و درون یک حوضه بریزید. بیمار باید پاهای خود را در او بگذارد و خود را با پتو به کمر بپیچد. هنگامی که شیر موجود در لگن شروع به خنک شدن می کند ، باید لیوان دیگری را در آنجا اضافه کنید. بنابراین ادامه دهید تا تمام شیر ریخته شود. هنگام تکرار روش ، همان شیر را می توان دوباره جوشانده کرد. برای بهبود وضعیت تکرار کنید.
2 نیمه آجر قرمز و گرما را روی آتش بگیرید. آنها را در یک سطل فلزی خالی قرار دهید که لبه های آن با پارچه پیچیده شده است. بیمار روی یک سطل می نشیند و پایین بدن را در یک تخته یا پتو می پیچد. نشستن در این حالت در حالی که گرما از آجر ناشی می شود. پس از پایان عمل ، به رختخواب بروید. چندین بار آن را تکرار کنید.
همه بیماران در لگن مجاز نیستند. به عنوان مثال ، آنها در زنان مبتلا به فیبروم یا فیبرومیوما منع مصرف دارند. در چنین مواردی ، استفاده از گیاهان دیورتیک ، که باید به مدت 1. 5-2 ماه انجام شود. با استفاده از فیتوتراپی برای جلوگیری از عود ، انجام دوره های مکرر مهم است. بنابراین ، پس از شیوع حاد بیماری ، درمان باید بعد از 2-3 ماه تکرار شود و در درمان اشکال مزمن پس از 3-5 ماه.
اثر خوب با سیستیت چنین مجموعه گیاهی دارد: در نسبت های مساوی ، چمن جعفری ، آویشن ، گرگ سنت جان ، شوید و کوربوس با نسبت های مساوی مخلوط می شود. 1 قاشق چایخوری مخلوط با 1 فنجان آب جوش ریخته و اصرار دارد. شما باید این تزریق را نیم لیوان سه بار در روز به مدت 20 روز بنوشید. 3 چنین دوره هایی باید با یک استراحت 10 روزه بین آنها برگزار شود. تسکین از قبل در دوره اول اتفاق می افتد و چرخه کامل به خلاص شدن از شر سیستیت قدیمی کمک می کند.
اگر تعداد انگشت شماری از گلهای خشک از یک جریان ذرت با 300 گرم آب جوش تولید شود ، می توان سریعاً در این بیماری به دست آورد و به مدت 30 دقیقه اصرار داشته باشد. نیمی از این قسمت در شب ها ، نیمه دوم صبح در جرعه های کوچک مست می شود.
در صورت خوردن 0. 5-1 لیتر از لینگونبرنی ها با یک دوز ، تظاهرات حاد سیستیت به سرعت منتقل می شود. اما این بدان معنا نیست که درمان بیشتر باید به طور کامل در این مورد متوقف شود.
تأثیر روشهای عامیانه در صورت استفاده در ترکیب با رژیم غذایی و داروهای دارویی پایدارتر خواهد بود.
عوارض احتمالی
با درمان مناسب ، علائم در 5-10 روز از بین می رود. اما غالباً ، بعد از درمان در خانه یا با عجله ، علائم بیماری فقط برای مدتی از بین می رود. علت واقعی این بیماری در بدن باقی مانده و باعث می شود بلافاصله با کوچکترین هیپوترمی احساس شود. در این حالت ، آنها می گویند که سیستیت به یک شکل مزمن تبدیل شده است.
نوع مزمن بیماری به ویژه برای دختران خطرناک است ، زیرا می تواند منجر به زخم شدن دیواره پشتی مجرای ادرار و کاهش حجم آن شود. در عین حال ، یک دایره شرور رخ می دهد ، که شامل تغذیه مداوم کانون های عفونت یکدیگر است.
علاوه بر این ، اگر سیستیت کافی نباشد ، عفونت از مثانه می تواند به کلیه ها نفوذ کند ، در نتیجه بیماری جدی تر ایجاد می شود - پیلونفریت. در همین زمان ، درد در ناحیه کمر ، تب و تورم به ادرار مکرر اضافه می شود.
یک عارضه جدی از بیماری که در صورت عدم درمان مناسب رخ می دهد ، ایجاد سیستیت بینابینی است. در این حالت ، این عفونت نه تنها به داخل مخاطی بلکه به لایه زیرکوزال و همچنین دیواره عضلانی اندام نفوذ می کند. پارچه های آن زخم خورده و تغییر شکل یافته است که مستلزم چروک شدن مثانه و از دست دادن حجم آن است. تنها راه برای نجات بیمار ، عملیات تکمیل اندام با پلاستیک جدید است که از بافتهای روده بزرگ تشکیل شده است.
سیستیت در دوران بارداری
این بیماری ، که در حال حاضر به طور عمده زنان را عذاب می دهد ، اغلب در دوران بارداری رخ می دهد. هر زن دهم دقیقاً در دوره دشوار تحمل کودک در مورد وجود این بیماری می آموزد.
وقوع آن در مراحل اولیه با تغییر در پیشینه هورمونی و همچنین پدیده سرکوب سیستم ایمنی زن باردار ، یعنی مهار ایمنی توضیح داده می شود. این مصونیت ضعیف است که به میکروارگانیسم ها اجازه می دهد تا آزادانه پرورش دهند و باعث التهاب غشای مخاطی مثانه شوند. بنابراین ، کوچکترین هیپوترمی ، نقض قوانین بهداشتی و حتی یک تغییر آب و هوا شدید می تواند باعث ایجاد سیستیت حاد در تمام شکوه خود در مادر انتظار شود.
وقوع این بیماری توسط رحم مداوم در حال رشد نیز تسهیل می شود ، که مثانه را فشرده می کند و منجر به تخلف از خروج ادرار می شود و این باعث انتشار فعال میکروب های بیماری زا می شود.
مشکل درمان سیستیت در دوران بارداری این است که داروهای گرفته شده می توانند بر بدن کودک متولد نشده تأثیر منفی بگذارند. اما ، در عین حال ، درمان باید بلافاصله انجام شود ، زیرا عفونت می تواند به کلیه ها گسترش یابد. بنابراین ، شما باید چنین داروهایی را مصرف کنید که به طور خاص در مثانه عمل کنند.
پیشگیری از سیستیت
برای پیشگیری از بیماری ، کافی است که برخی از توصیه های ساده را دنبال کنید:
بهداشت صمیمی را رعایت کنید.
از هیپوترمی خودداری کنید.
روی سطوح سرد نشسته اید.
غذاهای تند و شور نخورید.
به موقع عفونت های جنسی ؛
لباس زیر را از مواد مصنوعی خودداری کنید.
با یک سبک زندگی نشسته در هر 20-30 دقیقه ، باید بلند شوید و ورز دهید و البته نباید تنبل باشید که مثانه را به موقع خالی کنید.
پیشگیری خوب از سیستیت ، نوشیدن روزانه یک لیوان آب زغال اخته یا مصرف زغال اخته به هر شکل دیگری است. این درمان طبیعی دارای خاصیت ادرار آور و ضد عفونی کننده است و همانطور که بود ، در چسبیدن به عفونت به دیواره های مثانه دخالت می کند.
